Svaðilför til Akureyrar......

..... nei kannski ekki alveg rétt - en frúin er mjög bílhrædd og fer helst ekki yfir heiðar á veturna. Þegar ég var að undirbúa mig fyrir ferðina norður var eins og ég væri að fara í svaðilför - við öllu búin. Svo gekk auðvitað allt eins og í sögu og kvíðahnúturinn í maganum vikuna fyrir bröttför var ekki til staðar á leiðinni. Kommon! við erum á fjórhjóladrifnum bíl á góðum dekkjum, alvanur bílstjóri og vegheflar sem halda þjóðvegi 1 opnum. Svo sit ég afturí og prjóna á meðan unglingurinn sér um að hafa músík sem frúnni líkar

En það var gaman að heimsækja Hjördísi og Craig, gott að búa hjá þeim og bara að vera með þeim. Á sunnudagskvöldinu elduðu þau handa okkur mexikanskan mat - þau eru mjög góðir kokkar - pizzan þeirra svíkur sko engann - allt homemade - hrist niður úr erminni.

Mér finnst Akureyri alltaf sjarmerandi - sérstaklega eftir að dóttirin og bretinn fluttu þangað - og er alveg til í aðra "svaðilför"

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 24.2.2009 kl. 00:36]

Ég þori ekki að heimsækja mína dóttur sem býr fyrir norðan á veturna.    Ég er svo veðurhrædd. 

[Aprílrós, 24.2.2009 kl. 07:32]

Málið er bara að leggja af stað, ef eitthvað er þá gera ævintýri úr því , þá er ég að meina ef bíllinn bilar, festist í snjó, springur.

[Sigríður Sigurðardóttir, 24.2.2009 kl. 08:16]

Best að taka ALLT með sér, þá gengur allt eins og smurt....gleymirðu hins vegar tannburstanum...eða varasalvanum...eða sokkum til skiptana, þá lendirðu líka í mergjaðri veislu með kæstan hákarl fastan á milli tanna, og færð bruna-kuldasár á varirnar, og vertu viss þú dúndrar á spariskónum beint ofan í ökkladjúpan drullupoll...!  Trúðu mér, er kona sem talar af (biturri) reynslu.

[Guðrún Una Jónsdóttir, 25.2.2009 kl. 17:11]

Akureyri er góður staður. Það var gott að þið nutuð dvalarinnar.

[Hólmdís Hjartardóttir, 25.2.2009 kl. 17:42]