Færsluflokkur: Heilbrigðismál

Vona að eitthvað verði eftir fyrir mig ef......

.........  mér verður sagt upp á næsta ári. Þá á að segja upp 450 - 500 manns á LSH og ég get verið í þeim hóp eins og hver annar. Samt trúir maður því ekki. Ég trúi ekki að það eigi að leggja á hliðina allt það sem byggt hefur verið upp á LSH og skerða eigi þjónustu svona mikið.

En eitt er ég samt ánægð með - það er viðurkennt að þjónustan skerðist. Lengi hefur verið talað um að þjónustan eigi ekki að skerðast en nú er ekki hægt lengur að fara í felur með það. 

Mér finnst einnig mjög nauðsynlegt að spítalinn eigi að skilgreina hvaða þjónusta verður í boði - og hvað ekki.

Á morgun ætlar framkvæmdastjóri hitta okkur á minni deild ásamt mannauðsráðgjafa. Ég er með margar spurningar til þeirra - en þorir maður að spyrja spurninga? Þorir maður að segja sitt álit? Fer maður þá kannski efst á uppsagnarlistann?

Ef ég fæ að vita hvað mannauðsráðgjafi er og hvað hann gerir á LSH, þá segi ég ykkur, þ.e. ef ég þori að spyrja.

 


mbl.is 25 milljarðar í atvinnuleysisbætur
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Geðrækt - streitustjórnun - vellíðan

Reimi á mig Scarpa skóna, set upp sólgleraugun og fer í rauðu úlpuna. Held út á hlað, heilsa rauða sjarmörnum honum Rómeó í næsta húsi og arka svo niður að fjörunni. Sólin skín og sjávarilmurinn kemur á móti mér. Sjórinn er rólegur, liðast upp í fjöruna svona í sunnudagsfíling. Þegar lengra út á eyrina er komið finnur maður lyktina frá hrossaskítshaugnum, sem minnir mann á vorverkin í garðinum, en þangað sæki ég skít á vorin. Ennþá skín sólin og smá andvari blæs framan í mann, gæsirnar í rólegheitum í grasinu, líta upp og horfa á konuna í rauðu úlpunni og heilsa. Þegar ég er komin út fyrir flotbryggjuna sem reyndar er uppí fjörunni þá fer ég ofan í fjöruna og kíki eftir selunum. Einn selur skýtur upp hausnum og heilsar kurteisislega. Alltaf finnst mér gaman að hitta þá, eru eitthvað svo mikið krútt með stóru augun sín. Tjaldurinn er kominn til landsins og liggur í sandinum á meðan blikinn og æðakollan svamla um í sjónum. Við hliðið út á Bessastaðanesið sný ég við og labba í fjöruborðinu til baka. Nýt þess að finna sjávarilminn, horfa á fuglanna og selinn. Horfi líka til höfuðborgarinnar og er glöð að geta búið svona "útúr", smá sveitalegt og laus við skarkala borgarinnar.

 


« Fyrri síða

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband